'Probeer doorheen de dag enkele momentjes te zoeken om je lichaam te ontspannen.': zei mijn kinesist.
'Als je wacht tot het avond is, blijft er spanning zitten en de dag erna nog meer en nog meer..'
Maar wanneer vind ik die momentjes dan? Want ik leef in een rush, van het ene naar het andere moment. Ik sta altijd aan. Soms op automatische piloot, soms ook bewust.
Daarom ook dat ik bij jou terecht gekomen ben, lieve kinesist. De spanning is blijven zitten, zich gaan opstapelen en nu heb ik al een lange tijd last van nek- en kaakpijn. Zo'n last zelfs dat ik mijn kaken laat kraken om de haverklap, om de druk er even af te halen. Zodat ik daarna weer verder kan. Zodat ik weer door kan blijven gaan.
Tot mijn lichaam opnieuw dat signaal geeft om mijn kaken te kraken. En mij dus eigenlijk zegt: 'Lisa, ontspan.'
De opgebouwd stress van de afgelopen maanden, misschien wel jaren, zit nu vast op mijn kaken. En die stress is nogal hardnekkig moet ik zeggen.
Ik krijg hem er alleen maar vanaf als ik opzoek ga naar die ontspanningsmomentjes.
Misschien word het wel eens tijd dat ook jij die ontspanningsmomentjes opzoekt doorheen de dag? Misschien kunnen we het wel samen doen?
Wil jij ook jouw verhaal delen? Neem gerust contact op via mom.and.beyond@outlook.com. Ik wil niet alleen mijn verhaal bespreekbaar maken, maar ook dat van alle andere mama's. Laten we er samen voor zorgen dat mama’s zich niet alleen voelen, door middel van onze verhalen te delen.